Dit liedje is ergens rond 1969 of 1970 ontstaan. Het heeft een beetje de sfeer van de middeleeuwse dodendansen. Let vooral op de wals van Shostakovitch op het eind, leuk hee...?


De zatlap wordt zot, vrienden komt kijken

Zijn hoofd barst kapot, een pracht vuurwerkpijl

Het is heel interessant, hij heeft alle syndromen

Van een delier in psychiaterstijl

Een rokende ketel met hete vulkanen

Die stomen en blazen is zijn arme kop

Zijn maag zit vol muizen en kikkers en spinnen

Zijn darmen verteren een paard in galop


Naar het ziekenhuis gaat men de zatlap nu voeren

Daar zijn er verpleegsters met sneeuwwit geduld

Hij zal daar dan liggen op de zaal van de dronkaards

In ziekenhuisgeur en witte lakens gehuld

En veel generaties studenten doktoren

Die zullen van hem nog jaren nadien

Zijn prachtige paarsbruine zatlappenlever

In een bokaal met formol kunnen zien


Neemt niemand hem op nu hij is gestorven

Hij was nooit erg nuttig geen mens die hem mist

Met zijn viezige smoel en zijn stinkende adem

En ‘s nachts heeft hij tegen ieders voordeur gepist

Waar zullen we dan de dronkaard begraven

Is er nergens geen plaats meer in deze stad

Hij neemt niet meer plaats in dan een druppel op de ruiten

Zijn vest kan nog dienen als nest voor de kat


De brave de wijze en nuttige mensen

Die schudden het hoofd en zeggen da’s wel

Hij heeft als hij zat was zijn kinders geslagen

Zijn ziel mag voor ons part recht naar de hel

Ze hebben dan maar de dronkaard gemeten

En groeven voor hem een fraai diepe put

In zijn kist die betaald werd met ziekenfondsgelden

Ligt hij nu veilig en lekker beschut


De zatlap wordt zot

Terug naar home liedjes